Geri dönmeyecek gidişlere uğurlanan babaların ardından bakan boş ve temiz gözlerini arıyorum senin. O kocaman ve iri gözlerinden dökülen saf gözyaşlarının kıymetini ağlamayı unutmuş olanlar nereden bilsin çocuk. Ki onlar ağlamayı zaaf biliyorlar ama sen zaafı da bilmezsin. Bilme be çocuk.
Annen çocukluğunda takmadığı kurdeleleri takacak başına ve konuşamadığı sarı saçlı bebeği alacak sana. İlk genç kızlığını paylaşacak. İkinizde ağlayacaksınız gelin olduğunda. Ağla be çocuk.
Kendine helal olan bir delikanlıyı saracak bir ana sıcaklığı. Koynuna alacak ve saçını okşayacak gelmeyen babanın yerine. Korkuya açılmış gözlerinde sen büyüyeceksin. Büyüyecek ve baban olacaksın. Büyüyünce baban gibi tıraş olacak, annen gibi yemek yapacaksın. Kâh cam kenarında kâh kapı önünde uzaklara bakarak ama gönülden bekleneceksin. Bilmiyorsun; bir daha kimse beklemeyecek seni annenin beklediği gibi. Bilmiyorsun ama büyüyünce sen de öğreneceksin. Öğreneceksin çocuk.
İlk sevdalarını söylemeyeceksin ama annen gözbebeklerinden anlayacak anlaşılmaz sandığını. Çok seveceksin ama asıl sevilenin annen olduğunu büyüdüğünde anlayacaksın. En güzel yemeği onun yaptığını söyleyecek ve o tarif edemediğin tadı bir annenin pişirdiği yemeklerde bıraktığını da büyüyünce tadacaksın. Tadacaksın çocuk.
Senden tebessümünü saklayan gönüllere düşme çocuk…
Al bu hoyrat ellerim senin olsun.
Büyüyünce kırmayacağın gönülleri taşla,
Nadan gönülleri benim yerime sen kır çocuk.
Köşe Yazısı Hakkındaki Yorumlarınız
( Toplam 3 yorum
yapılmış )
Öyle güzel ifade etmişsiniz ki..Herkes kendinden bir parça birşey hissediyor mutlaka..Uzun zamandır görüşememenin ardından böyle karşılanmak harika gerçekten..Yüreğinize sağlık..saygıyla efendim..
Tarihin geçmişinde, karanlığında, gizeminde uçurdunuz be M.Nihat Ada...Hani desem beni mi anlattınız, biliyormusunuz bazen yalnız kaldığımda çocukların oyuncaklarıyla oynuyorum...Hala geceleri...büyümedik be M.N.A. büyümedik...aslında büyümekte istemiyoruz...kararan, köhneyen dünyaya, ideolojilere, sistemlere inat, çocuk saflığıyla, kirletmemek için büyümeyeceğiz be hocam...Sevgi saygı ve muhabbetle...öyle özlemişimki....öyle özledimki...
hayatı bir söğüt gölgesinde bakanlarla mahşeri yaşayanlar paylaşır.çocuk saflığında hayat denen armağanı kucaklamak bize bayram,bize ekmek kokusu,bize ana kucağı,yar saçına günah değmiş......biz büyümüş çocuklar bunları hala yaşamaya değer saydık abi
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
