İçten bir tebessümü, tatlı bir çift sözü, içinde sevgi olan bir demet gülü de mi hak etmiyorlar?
Anlamak başkaymış, bilmek bambaşka…
Uzakları gördüm derin mavilerinde, okyanuslar vardı. Hırçın dalgalar vardı sessiz sahillerinde… Bukle bukle dökülmüş saçlarını gördüm parlayan gözbebeklerinin tam ortasında. Dökülen zülüfler bir güzellik daha katmış içten sıcaklığına.
Güneşte parlayan saçları altın misali göz kamaştırıyor. Gülümseyişindeki içtenlik ve çocuksuluk her şeyiyle, naçarlaşmış yüreklere dokunuyor. Geçtiği patika yol üzerindeki papatyalar,ezilmekten korkarken, ezmemek ve incitmemek için yumuşak kavisler çiziyor ince bir can. Patikanın sonunda elinde bir demet papatya, kimi boynunu bükmüş, kimi yapraklarını dökmüş. Yine de tüm ihtişamıyla o minik ellerde öylece duruyor. Her bir papatyanın dili başka söylüyor, yaprakları başka esiyor, rengi başka parlıyor. Kıpır kıpır bir kalpteki sevinci anlatıyor sanki, yaşamayı anlatıyor, sevgiyi, güzel görmeyi…
Kendince icat ettiği oyunda sarıyı, yeşili ve beyazlığı oynuyor, saflığı temsil ediyor. Sadece gülmek istediği için gülüyor, yalanlarla gerçekleri hala ayıramıyor, farkına varamıyor, sefaletin, açlığın, şiddetin…
Taç yapıyor papatyalardan altın sarısı saçlarına ve masmavi gözleri ışıldıyor, gülüşü yine yakışıyor. Sanki peri masallarında yaşıyor, uyuyup uyanıyor ve baş ucundaki peri hep aynı yerinde duruyor. Hiçbir yere kaybolmadan, her şeyi güzel yapıveriyor. Büyümek gelmiyor aklına, annesinin biricik meleği, babasının prensesi olarak kalmak istediğini söylüyor masallarına.
Gözlerinin dolu dolu olduğunu görür gibiyim şimdilerde. Cennet vaad edilmiş, şefkatin, emeğin, annenin maviliklerinin taştığını. Islak kirpiklerde gördüm kırgınlığı, yıpranmışlığı ve söyleyememişliği. Suskunluğu bağırırken iç çekişleri, anlamak başkaymış, bilmek bambaşka…
Bir yara ki derinleşiyor, yanı başında olmayan, görmeyen ve anlamak istemeyenin aklına bile gelmiyor. Ama görmese de kimse, o mavi gözler bu gün ağlıyor, ağlatılıyor. Hem de hiç ağlamak istemediği halde. Çok uzaklara bakmaya gerek yok. Güzel ülkemin doğusunda, batısında , güneyinde, kuzeyinde, tam ortasında tüm çıplaklığı ile görülmeyi bekliyor, sessiz sessiz…
Derinleşiyor, derinleştikçe kayboluyor bu sitem. İsteyene o kadar acı görünüyor ki, üzerine basıp geçmiyorsa.
“Toprak, tohuma ana; kaynak çağlayana, Havva insanoğluna; Meryem bir Ruh’a; Amine bütün bir hakikate; Varlığın sırrına, Sırların özüne…”
Üzülüyor haliyle… Başrol oynadığı dünyasında, peri masalları hikâyesindeyken, arka koltukta, sahnenin en gerisinde, unutuluyor. Gözleri buğulanıyor. Yavrum demeye dili varmıyor. Aynı yastığa baş koyulmuyor. Bir kez kırılmaya görsün, bir daha onarılmıyor sihirli değnek olmadan. Bir zamanlar incitmeye korktuğu papatyaları arıyor. Mecali kalmadığını anlayınca bir el ona uzatsın istiyor.
Suç, günah, neden, gerekçe arıyor. Elinin mahkûmluğunu sorgulamak lazım geliyor.
Papatyaların varlığına şüpheyle bakmak ne demekmiş anlıyorum. Adaletini sorgulamadığı dünyadan bir demet papatyayı esirgemeyeceğini düşündüğünü, tüm şüphelerine rağmen beklemeyi, umudu öğreniyorum.
Ve soruyorum bu kadar mı suçlular ve hak etmiyorlar?
|
Köşe Yazısı Hakkındaki Yorumlarınız
( Toplam 5 yorum
yapılmış )
Betül
[
2008/07/14 14:57
] |
|
''Islak kirpiklerde gördüm kırgınlığı, yıpranmışlığı ve söyleyememişliği. Suskunluğu bağırırken iç çekişleri, anlamak başkaymış, bilmek bambaşka… ''
İşte suskunluğun dile gelişi.. İşte duyguların galeyana gelip, kelimelerle çığlığı...İşte bir annenin acısını anlayan evladına gözleri dolarak iyi ki doğurmuşum, iyi ki varsın deyişi...
Anlamak başkaymış Semracım, bilmek başka, senden okumak bambaşka...
|
|
|
|
|
Hayat aslında senin bahsettiğin kadar pembe ve maalesef senin bahsettiğin kadar da gerçek. Yazını akıcılıkla okudum ve kardeşimle gurur duydum. O kadar net ifade etmişsin ki üzerine ekleyecek iki kelime bulamıyorum. Pembeyle karanın bir sayfadaki mücadelesi gibi...
Diline ve kalemine sağlık kardeşim. |
|
|
|
BORA
[
2008/06/24 22:50
] |
|
Gerçekten de oldukça iyimser bir yazı. Evet, hayat toz pembe değil kuşkusuz; ama pozitif enerjiye her zaman ihtiyacımız var. Yazınızı okuyunca pozitif enerji yüklendiğimi hissettim. Bu yeterince güzeldi... İleride büyük bir yazar olmak için iyi bir trend yakalamış olduğunuzu görüyorum. Yürekten sevgilerle kalın... |
|
|
sevgi
[
2008/06/23 12:15
] |
|
yazınız guel ama hayat papatya değil |
|
|
|
[
2008/06/22 00:05
] |
|
Yorum yazmadan edemedim, yüreğine sağlık çok güzel bir yazı, yine güzeli anlatmışsın... |
|
|
|
| |
|
Yazarın Tüm Yazıları |
|
|
|
|
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
