Haberkonya

Üye Girişi | Üye Olmak İstiyorum

Konya
36 °C

Perşembe,
7 Aralık 2023

:. Haberler

:. Gruplar

Hava

Söyleşiler

Yazarlar

	Birlikten rahmet nasıl doğar?
	Lokman Koyuncuoğlu ( lkoyuncuoglu@haberkonya.com )

Yıl bitip yeni senenin ilk aylarından günler alınınca, iş çevreleri bir yılın ekonomik değerlendirmelerini yapar, beklentiler ve tahminler kamuoyu ile paylaşılarak hükümetin bir nevi karnesi verilir. Bu yıl da odalar 2005 yılı kanaatlerini geçtiğimiz günlerde basın toplantıları ile dile getirdiler. Bu açıklamalar da ortak kanı, ekonomideki makro büyümenin, tabanda henüz tam karşılığını görmediği, bu konuda hükümetin daha çok tedbir alması gerektiği ısrarla vurgulandı.
Hafta sonu TOBB başkanı Rifat Hisarcıklıoğlu’nun Konya’da MÜSİAD salonunda yaptığı 2005 değerlendirmesi, iş adamlarına ekonomik bilgilendirme yanında, sosyal ve kültürel motivasyon sağlaması açısından da oldukça önemliydi.
Türkiye’nin imkanlarına bakıldığında bu coğrafyada yaşayanların çok daha fazla zenginlikleri hak ettiğini, bizde biliyorduk ama, bunun nasıl gerçekleşeceğini o akşam öğrenmiş olduk.
Rifat Hisarcıklıoğlu’nun ekonomik değerlendirmelerindeki isabet bir yana, ülkenin kurtuluş reçetesini kaliteli eğitim ve güç birliğine endeksli üretime bağlamasının üzerinde uzun uzun durmak gerek.
Türkiye’de yaş ortalamasının 27 AB ülkelerinde 39 olduğunu düşünürsek, dinamik genç nüfusun doğru eğitim alanlarına yönlendirilmesi ve hızla üretime kazandırılması gerekiyor. Bu da ancak ülkenin belli bölgelerinde değil de, verim alınabilecek her yerinde teknik ve özel üniversitelerle olabilecek. Konya’da biz ikinci üniversitenin mücadelesini verirken, bu şartlarda Konya’nın 4 tane daha üniversiteye sahip olması gerektiğini öğreniyoruz. Bunu ister devlet açsın ister halk, ama nitelikli iş gücü için nitelikli eğitim şart.
Eğitimi bir yere getirdikten sonra, sermayenin doğru kullanılması dahası güç birliği ile sermayenin çoğalmasını sağlamak gerekiyor. Bunun içinde hep kullandığımız “birlikten rahmet doğar” sözünün bu dünyada gerçek uygularcılarının biz olduğumuzun farkına varmak gerekiyor. Bu söze bundan sonra birazda mecbur gibiyiz. Dünyayı kasıp kavuran küresel sermayeye karşı direnmek için tek çözüm neredeyse bu. Sağlam bir güç birliğinin yanında oturmuş bir kurumsal yapı da gerekli. Küçük işletmelerin pazarlık şansıyla yüksek kapasiteli firmaların şansı hiç bir zaman aynı olmaz, buna göre plan yapmak durumundayız.
İşletmeler eğitim ve sermaye problemlerini çözebilirler ama, kendilerin çözemeyecekleri vergi ve yüksek enerji maliyetleri var. Bunu da devletin çözmesi gerekir. Türkiye nerdeyse dünyadaki en yüksek vergi alan ülke konumunda, öte yandan kayıt dışılıkta da başlarda yer alıyor. Temel açmazımız bu gibi görünüyor. Hiç bir zaman yüksek vergi, tahsilâtın çok olacağı anlamına gelmiyor. Bilakis, vergi yükseldikçe kayıt dışılık daha da artıyor. Tüm dünyadaki bu gerçek ne yazık ki bizim içinde değişmiyor; vergi oranı arttıkça kayıp oranı da artıyor.
Bu kayıp kaçakla ilgili en somut gösterge ise Türkiye’nin petrol tüketiminde ortaya çıkıyor. Türkiye son 3 yılda kayda değer büyüme gösteriyor. Son yıl ise %5 ler civarında. 2005 yılında Türkiye’nin ham petrol ithalatı %2 azalmış. Buna karşılık 2005 yılında bir önceki yıla göre piyasaya çıkan araç sayısında %65’lik bir artış var. Nasıl oluyor bu dediğinizde, 5 milyar dolarlık kaçak petrol size cevap oluyor. Üstelik 2004 yılı vergi gelirleri 18 milyar YTL iken, 2005’te bu rakam 22 milyar YTL ye çıkıyor, bu vergi konusu acilen çözülmeli.
Türkiye’nin vergi ile birlikte sıkıntılı diğer konusu da sosyal güvenlik. 72 milyonluk ülkede 81 milyon kişinin bir şekilde sosyal güvenlik imkânından faydalandığını, ayrıca 20 milyon kişinin de her hangi bir güvenlikten faydalanamadığını söylersek şaşırmayın. Sosyal güvenlik sistemi hakkıyla kullanıldığında ancak 2040 yılında normale döneceğini de bilelim.
Her şeye rağmen iş adamları yapılan anketlerde umutlu görünüyor, kendisine sağlanacak imkânlarla patlamaya hazır, şimdi gün bu imkânları sağlama günü.